9. Hukuk Dairesi 2015/25292 E. , 2018/4463 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve sefer primi kesinti ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlaşrınca istenilmesi davalı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 04/07/2017 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat... ile karşı taraf adına Avukat... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 17.10.2003 tarihinden itibaren yurt dışı tır şoförü olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini ve işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin ücretleri ile sefer primi kesintisi alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının emekli olduktan sonra çalışmaya devam ettiğini, kıdem tazminatının ödendiğini, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, işvereni zarara uğrattığını ve işverene borcu olduğunu savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Taraf vekillerince, yerel mahkeme kararı sonrasında davalı Şirketin ticaret ünvanının değiştiği belirtilmiş olup, bu hususun bozma sonrası yapılacak yargılamada dikkate alınması gerekmektedir.
2-Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
3- Davacı işçinin, hafta tatili ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yargıtay’ın kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre yurt dışına sefer yapan tır şoförlerinin salt tanık deliline dayanarak hafta tatili ücreti talep etmeleri mümkün değildir. Tanıkların anlatımları kendi çalışma saatleri ile ilgili olup, dava açan tır şoförü ile aynı seferde görev yapmamaları sebebiyle günlük çalışma saatlerini tam olarak bilmeleri imkânsızdır (Yargıtay 22. H.D. 02.05.2013 gün, 2012/ 20294 E, 2013/ 9333 K.). Öte yandan uluslararası tır şoförleri mesailerini kendileri belirledikleri gibi günlük tır kullanımıyla ilgili sıkı trafik mevzuatına uymak zorundadırlar (Yargıtay 9.H.D. 25.03.2013 gün, 2013/ 1808 E, 2013/ 9914 K. ; Yargıtay 9.H.D. 23.01.2013 gün, 2010/ 39429 E, 2013/ 2594 K.).
Avrupa ülkelerinde hafta tatili günlerinde tır trafiği yasak olduğu için Avrupa ülkelerine sefer yapan tır şoförleri için salt tanık beyanları ile hafta tatili çalışmalarının ispatı mümkün değildir (Yargıtay 9.H.D. 2011/ 16868 E, 2013/ 17242 K.; Yargıtay 9.H.D. 03.05.2013 gün, 2011/ 7424 E, 2013/ 13347 K.).
Somut uyuşmazlıkta davacı yurt dışı tır şoförü olarak çalışmıştır. Her ne kadar yerel mahkemece, davacı tanıklarının beyanları doğrultusunda hafta tatili ücreti alacağına hükmedilmiş ise de, davacı tanıkları davacı ile birlikte aynı seferlerde görev yapmadıkları gibi yukarıdaki ilkeler uyarınca sıkı trafik mevzuatı uygulanan avrupa ülkelerinde salt tanık beyanı ile hafta tatili çalışmalarının ispatı da mümkün değildir.
Bu nedenlerle hafta tatili ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın açıklanan sebeplerle kararın BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.480,00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde ilgililere iadesine, 27/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.