2. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/4500 Karar No: 2017/9810
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/4500 Esas 2017/9810 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2016/4500 E. , 2017/9810 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakaların miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise katılma yolu ile kusur belirlemesi, velayet ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, ortak çocuk lehine dava tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar takdir edilen nafakanın tedbir nafakası niteliğinde olduğunun anlaşılmasına göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden taraflara kusur olarak yüklenen tehdit ve hakaret vakıalarına yönelik tanık beyanlarının soyut ve duyuma dayalı olduğu, fakat tarafların mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları yanında, davalı erkeğin, ailesinin müdahalesine sessiz kaldığı,erkeğin annesinin kadını istemediği ve toplumda ortak çocuğun erkekten olmadığını söyleyerek kadını küçük düşürdüğü anlaşılmaktadır. Evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda, davalı erkek ağır kusurludur. Gerçekleşen kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Kadın yararına TMK m. 174/1-2 koşulları oluşmuştur. Hal böyle iken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.21.09.2017 (Prş.)