2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2206 Karar No: 2019/13826 Karar Tarihi: 19.09.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2206 Esas 2019/13826 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyetine hükmetti. Ancak mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası doğrudan hükmolunan bir ceza olduğu için temyiz edilemez. Hırsızlık suçu için ise alt sınırı 5 yıl hapis cezası olan suçun 3 yıl hapis cezası ile yargılanmış olması eksik ceza tayini olarak geçti. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerini iptal ettiği kanun maddeleri de dikkate alınarak, temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar verildi. 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 53. maddeleri kullanılmıştır.
2. Ceza Dairesi 2019/2206 E. , 2019/13826 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise; Suç tarihi itibariyle sanıkların eylemlerine uyan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun gerektirdiği hapis cezasının alt sınırının 5 yıl hapis olduğu gözetilmeden 3 yıl hapis cezası tayin edilmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.