Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/6222 Esas 2019/15903 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6222
Karar No: 2019/15903
Karar Tarihi: 11.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/6222 Esas 2019/15903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı belirtildi ve sanığın adli sicil kaydına göre, önceki suçları arasında tekerrüre esas alınabilecek olan resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet kararı nedeniyle koşullu salıverilmeden yararlanamayacağına karar verilmiştir. Ancak, daha ağır cezayı içeren ve tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı bir ilamın tekerrüre esas alınması hatalıdır ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verdiği iptal kararları da infaz aşamasında göz önünde bulundurulabilir. Bu nedenle, temyiz nedenleri reddedilerek hükümden vazgeçilmemiştir.
Kanun maddeleri:
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa, 108/2. ve 108/3. maddeleri
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2019/6222 E. , 2019/15903 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek olan Diyarbakır 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/434 Esas ve 2013/263 Karar sayılı, 29.09.2014 tarihinde kesinleşen, resmi belgede sahtecilik suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasını içeren ve tekerrür hükümlerinin tatbik edildiği mahkumiyetin tekerrüre esas alınıp bu ilam nedeniyle ikinci kez mükerrir olan sanığın, 5275 sayılı Yasa"nın 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverilmeden yararlanamayacağı hususunun karar yerinde gösterilmesi gerekirken; sanık hakkında daha ağır cezayı içeren ve tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2012/451 Esas ve 2013/507 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.