Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3939 Esas 2015/6590 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3939
Karar No: 2015/6590
Karar Tarihi: 16.11.2015

Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3939 Esas 2015/6590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın işsiz bir kişiyi iş temini vaadiyle dolandırdığı, katılanın sanığa 5.000 TL ödediği ve sanığın bu parayı haksız bir şekilde temin ettiği belirtildi. Mahkeme, sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna karar verdi. Ancak sanığın hapis cezasının ertelenmesiyle ilgili kararda hata yapıldığı ve ayrıca sanık hakkında ceza indirimi yapılırken ilgili kanun maddelerinin belirtilmediği belirtildi. Bu nedenlerle karar bozuldu ve yeniden incelenmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
-Türk Ceza Kanunu (TCK) Madde 51
-Türk Ceza Kanunu (TCK) Madde 52
-Türk Ceza Kanunu (TCK) Madde 62
-Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) Madde 232

23. Ceza Dairesi 2015/3939 E. , 2015/6590 K.

DOLANDIRICILIK
İŞ TEMİN ETME MAKSADIYLA ALDATMA VE HAKSIZ MENFAAT SAĞLAMA
ERTELEME
HÜKÜMDE UYGULAMA MADDELERİNİN YER ALMAMASI

TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 51
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 52
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 62
CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 232

"İçtihat Metni"

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın işsiz olduğu için 28.05.2009 tarihinde kendisine iş bulması amacıyla D.. Kasabası Ulu Camii"de imamlık yapan sanık ile görüşmeye gittiği, sanığın katılana hitaben "Seni devlet memuru yaparım, ancak bana 10.000 TL para vermen gerekiyor" dediği, daha sonra tarafların ayrıldığı, 01.06.2009 tarihinde katılanı arayan sanığın "Seni işe yerleştiriyorum, acil 5.000 TL göndermen gerekli" demesi üzerine katılanın 01.06.2009 tarihinde Akşehir PTT Müdürlüğü"nden D.. Kasabası PTT şubesine göndericisi Ö.. K.. alıcısı R.. D.. olan 01.06.2009 tarihli havale belgesi ile 5.000 TL para gönderdiği, sanığın bu suretle iş temin etme maksadıyla katılanı aldatarak haksız menfaat temin ettiği iddia ve kabul olunan olayda;
Sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-Hapis cezası ertelenen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezasının "kısmen ve tamamen" infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtarı yerine, ertelenen cezanın "yeniden infaz edileceğinin" belirtilmesi suretiyle TCK"nın 51/7. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında takdiri ceza indirimi uygulanırken, ayrıca sanık hakkında hükmolunan gün adli para cezasının paraya çevrilmesi aşamasında uygulama maddeleri olan TCK 62/1 ve 52/2 maddelerinin kararda gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün TCK"nın 51/7. maddesine ilişkin kısmında yer alan "yeniden" kelimesinin çıkartılarak yerine "kısmen veya tamamen" cümlesinin eklenmesi, ayrıca hükmün üçüncü fıkrasında "1/6 oranında" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK 62/1 maddesi uyarınca" ibaresinin; hükmün 4 numaralı fıkrasında ise "20,00 TL"den" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK 52/2 maddesi uyarınca" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.