Yağmaya teşebbüs - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/2840 Esas 2017/6109 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağmaya teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-) Sanık ...’ın yakınan ...’e karşı 2015 yılı Şubat ayında işlediği yağmaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

II-) Sanık ...’ın yakınan ...’e karşı 07/01/2015 tarihinde işlediği yağmaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

5237 sayılı Yasanın 61. maddesinin 1 fıkrasında; Hakim somut olayda;

a) Suçun işleniş biçimi,
b) Suçun işlenmesinde kullanılan araçları,
c) Suçun işlendiği zaman ve yer,
d) Suçun konusunun önem ve değerini,
e) Meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını,
f) Failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını,
g) Failin gittiği amaç ve saiki

Göz önünde bulundurularak temel ceza belirleyeceği hükmüne yer vermiş aynı yasanın 3. maddesinin 1. fıkrasında ise “Suçu işleyen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirlerine” hükmolunacağı belirtilmiştir.

Yasa koyucu bu şekilde cezanın kişiselleştirmesinin sağlanması bakımından hakime, olayın özelliği, failin kişiliği ve işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı bir şekilde gerekçe göstererek bir ceza verme yetki ve görevi yüklemiştir. Bu dosyaya yansıyan bilgi ve belgelerin değerlendirildiğini gösterir biçimde yasal ve yeterli olmalıdır.

5237 sayılı Yasanın 149. maddesinde bulunan “10 yıldan 15 yıla kadar hapis cezasını” gerektiren eylemde;

İlk Derece Mahkemesinin 24/03/2016 günlü bozma öncesi kararında; Sanığın 07/01/2015 günlü gerçekleştirdiği nitelikli yağmaya kalkışma eylemi nedeniyle hakkında; TCK"nın 149/1-a-d-h maddesi gereğince suçun işleniş biçimi ve sanıkdaki kasde dayalı kusurun derecesi nazara alınarak takdiren ve teşdiden “12 yıl hapis cezasıyla” cezalandırılmasına dair kararının sanık savunmanının açtığı temyiz ile inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22/12/2016 günlü ve 2010/5362-7410 sayılı kararında “... sanık hakkında TCK"nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinin uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesine” dair bozma kararına uyan ilk derece mahkemesinin 02/03/2012 günlü temyize konu kararında “Sanığın 07/01/2015 tarihinde gerçekleştirdiği nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan TCK"nın 149/1-d-h maddesi gereğince suçun işleniş biçimi ve kusurun sanıktaki kasta dayalı derecesi nazara alınarak sanığın takdiren ve teşdiden 12 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına” karar verdiği,

İlk Derece Mahkemesinin bozma öncesi 24/03/2016 günlü hükmündeki suçun işleniş şeklini değerlendirmedeki yanılgısı nedeniyle, verilen bozma kararına uyan mahkemenin yeni bir temel ceza belirlemesi gerekmektedir. Bu cezanın gerekçe gösterilmesi, dayanılan gerekçenin de yasal ve dosya içeriği ile örtüşmesi gerekmektedir.

Yerel mahkemenin gerekçesi bu açıdan değerlendirildiğinde bir kısım gerekçenin yasal olmadığı ve dayanılan teşdit gerekçenin yetersiz ve dosya ile bağdaşmadığının anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.