Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/12510 Esas 2015/462 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA 6. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/04/2014
NUMARASI : 2013/779-2014/354

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesinde; davacının davalı babasından aldığı 150 TL iştirak nafakasının reşit olduğu için kesildiğini ancak "nın Kohlberg şehrinde Üniversite eğitimine devam ettiğini ileri sürerek aylık 1.000 TL yardım nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık 350TL yardım nafakasına hükmedilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının bütün, davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.

TMK"nın 328/1.maddesine göre; "Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile anne ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur" (TMK. 330/1).
Anayasanın 364.maddesinde ise; herkesin yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoy ile altsoyunun kardeşlerine nafaka vermekle yükümlü olduklarını hükme bağlamıştır.
Somut olayda, davacı "da üniversite öğrencisi olup, gelirinin bulunmadığı, davalı babanın da memur olduğu, aylık 1.850 TL gelirinin bulunduğu, davalının çalıştığı kurumdan elde ettiği maaş geliri dışında çiftçilik ve pazarcılık yaparak da ek gelir elde ettiği anlaşılmıştır.
Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, davacı çocuğun yaşı ve ihtiyaç düzeyine, özellikle davacı ve müşterek çocuğun bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen yardım nafakası miktarı az bulunmuş, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
O halde mahkemece yapılacak iş; davacı çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, davacı çalışan anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmetmek olmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.