Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10572 Esas 2020/8433 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10572
Karar No: 2020/8433
Karar Tarihi: 30.06.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10572 Esas 2020/8433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye yönelik tehdit ve hakaret suçlamalarıyla ilgili olarak verilen kararları inceledi. Hakaret suçlamasıyla ilgili olarak verilen ceza verilmesine yer olmadı. Tehdit ve hakaret suçlamalarıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz talepleri incelendi. Kararda, tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olduğu, hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapılamayacağı belirtildi. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun tekrardan değerlendirilerek belirlenmesine karar verildi ve karar bozuldu. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddelerine de atıfta bulunuldu.
Kanun maddeleri detaylı olarak:
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi: Uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiştir.
- TCK'nın 106/1. maddesi: Tehdit suçu bu madde kapsamındadır.
- 5271 sayılı CMK'nın 253/3. maddesi: Uzlaşma önerisi yapılamayacak suçları belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri: Kanunun genel hükümlerini düzenler.

4. Ceza Dairesi 2016/10572 E. , 2020/8433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Eyleme, yükletilen suça ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik, katılan ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.