Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/3399 Esas 2018/7767 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu, aleyhine başlatılan icra takibine karşı icra mahkemesine başvurarak, haline münasip evinin haczedilemeyeceğini ileri sürmüş ve İİK.’nun 82. maddesi gereğince haczin kaldırılması talebinde bulunmuş, mahkemece, davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
İİK"nun 82. maddesinin 1.fıkrasının 12. bendi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez. İİK"nun 82. maddesi hükmüne göre haczedilmezlik şikayetinde bulunan şikayetçinin meskeninin değerinden haline uygun bir mesken edinip edinemeyeceği araştırılarak sonuca gidilmesi icap eder.
Somut olayda meskeniyet şikayetine konu ... Mah. 1188 ada 1 parsel 2 bağımsız bölüm sayılı taşınmazda borçlunun tam hisse ile malik olduğu görülmektedir. Mahkemece alınan 11.03.2013 tarihli bilirkişi raporu ve 14.11.2013 tarihli ek raporda, şikayete konu evin değerinin 45.000 TL, borçlunun haline münasip evin değerinin ise 35-36.000 TL olarak tespit edilmiş olması sebebiyle, borçlunun şikayetinin kısmen kabulü ile, taşınmazın satılarak borçlunun haline münasip ev alabileceği 35.000 TL"nin (borçlunun 24.08.2015 havale tarihli temyiz dilekçesindeki talebi ile bağlı kalınarak) borçluya bırakılmasına, bakiye kısmın hak sahiplerine ödenmek üzere icra dosyasında bırakılmasına, satışın borçlunun haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.