Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1101 Esas 2020/8428 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, iddianame içeriğinde sanık ..."un müşteki ..."ya yönelik "" senin leşini buraya sererim, üstümde silah var bana karışmayın, sen burada gece tek kalıyorsun, gelip seni kurşunlayacağım, evini başına yıkacağım"" diyerek TCK"nın 106/1-1. cümle maddesi kapsamında tehdit ettiği iddiasıyla dava açıldığı halde hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı içerisinde mahallinde hüküm kurulabileceği belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak, sanık ..."un TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında müşteki ..."ya yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet ile hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararı ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet ile hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik temyiz taleplerine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... ile ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı yönünden;
Müşteki sanık ..."nın 11/06/2013 tarihli duruşmada, sanık ..."un da temyiz aşamasında 08/01/2020 havale tarihli dilekçeyle şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla; takibi şikayete bağlı hakaret suçu yönünden, sanıklara vazgeçmeye karşı diyeceği sorularak, sonucuna göre hukuki durumlarının belirlenmesi zorunluluğu,
2-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
a-Her iki sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Taraflar arasında hayvanları otlatma meselesinden çıkan tartışmada sanık ..."nin hayvanları otlattıkları yerin tüm köy halkı tarafından kullanıldığını savunması, diğer sanık ..."ın da temyiz dışı sanık ..."dan otlağı kiraladığına yönelik savunması karşısında; tüm deliller dikkate alınıp olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, TCK"nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanıklar hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın sabıkasında bir adet vaki olmamış sayılan ilam bulunması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih 2008/11-250 Esas- 2009/13 Karar sayılı evrakında da “ eski yasa döneminde işlenip, adli sicilden silinme koşulları oluşmuş olan mahkûmiyetler ile ertelenmiş ve vaki olmamış sayılmasına karar verilen mahkûmiyetlerin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yasal engel oluşturmayacağı” belirtilmesi karşısında; 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinde belirtilen diğer koşullar değerlendirilip sonucu göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, ""yasal şartları oluşmadığı"" şeklindeki yerinde görülmeyen ve yetersiz gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ile ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.