Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/7189 Esas 2019/5030 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7189
Karar No: 2019/5030

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/7189 Esas 2019/5030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyetine ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verilecek cezaya ilişkin. Sanık hakkında adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, önceki bir suçtan dolayı tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edilmiştir. Kanunların uygulanması ile ilgili olarak, hükümden önce çıkarılan 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma koşulları sağlanmamıştır. Bununla birlikte, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulandığı ve yükümlülüklerin ihlal edildiği durumlarda yargılamaya devam edilerek hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın vicdani kanı belge ve bilgilerle uyumlu olduğu ve temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanunlar - TCK'nın 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanunun 68. ve 85. maddeleri ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/7189 E. , 2019/5030 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.