Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/5189 Esas 2020/9179 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5189
Karar No: 2020/9179
Karar Tarihi: 24.09.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/5189 Esas 2020/9179 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, \"güveni kötüye kullanma\" suçundan yargılandığı Asliye Ceza Mahkemesi'nde beraat etti. Ancak, karar katılan vekili ile sanık müdafii tarafından temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, suçun olağanüstü zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 22.04.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 155/1, 66/1-e ve 67/4 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2020/5189 E. , 2020/9179 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanığın CMK’nın 223/2-a maddeleri uyarınca beraatine

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ile sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa yüklenen “güveni kötüye kullanma” suçunun, 5237 sayılı TCK’nın 155/1 maddesinde belirtilen cezasının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 22.04.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, katılan vekili ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında “güveni kötüye kullanma” suçundan açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.