MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11/04/2017 tarih ve 2014/482 E- 2017/365 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/01/2019 tarih ve 2017/2005 E- 2019/198 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Mustafa Ibrahim Adır tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının, müvekkili tarafından Hong Kong’a ihraç edilen 2.030 kg dondurulmuş deniz patlıcanı ürününün hava yolu ile taşınmasını üstlendiğini, müvekkili tarafından davalıya verilen sağlık sertifikası, gümrük beyanı ve ihracat yükleme talimatında ürünün cinsi dondurulmuş deniz patlıcanı olarak belirtilmişken, davalı şirketin fiili taşımayı yapan THY’ye hitaben düzenlediği hava yükleme fişinde ürünün cinsini hatalı olarak kurutulmuş deniz patlıcanı olarak bildirdiğini, THY’nin de bu bildirime dayalı olarak ürünü taşıdığını, ürünlerin bu sebeple zayi olduğunu ileri sürerek, 64.859,31 TL zararın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, Montreal Konvansiyonu hükümlerine göre süresinde hasar ihbarı yapılmadığını, müvekkilinin taşımayı tam ve eksiksiz gerçekleştirdiğini, hasarın ürünün tesliminden sonra depo yerinde oluştuğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacı yanca, davalı şirket yetkilisinin ihmali sebebiyle ürün cinsinin hava sevk fişine yanlış dercedildiği savunulmuşsa da söz konusu belgenin davacının onayı ile işleme konulduğu, 22/12/2012 tarihli yükleme notası içeriğinde, ürünün cinsinin dondurulmuş deniz patlıcanı olduğu ve -18 derecede muhafaza edilmesi gerektiği kaydının bulunduğu, keza gümrük beyannamesi ve sağlık sertifikasında da ürün cinsinin dondurulmuş olarak tanımlandığı, davacının, ürünün gerekli ısıda taşınmaması sebebiyle taşıma sırasında zayi olduğu yönündeki iddiasını ispatlayamadığı, ürünün taşıma sırasında mı yoksa teslimden sonra depo yerinde mi bozulduğu hususunun açık bir şekilde belirlenemediği, bir an için hasarın taşıma esnasında gerçekleştiğinin varsayılması halinde ise, davacı yanca, Montreal Konvansiyonu"nun 26. maddesinde belirtilen 14 günlük süre içerisinde ihbar yapıldığına ilişkin bir delilin dosyaya sunulmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 03/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.