Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/2668 Esas 2020/1355 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... Malzemeleri San. Tic. A.Ş. ile davalı Barset Bilgi Sistemleri San. Tic. Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 29.11.2016 gün ve 2014/1178 E.-2016/830 K. sayılı hükmü düzelterek onayan Dairemizin 08.04.2019 gün ve 2017/2067 E.-2019/1562 K. sayılı ilamı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 08.04.2019 gün 2017/2067 Esas ve 2019/1562 Karar sayılı düzelterek onama ilamına karşı davalı vekilince süresi içerisinde karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
1-Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında ve özellikle kabule zorlanamayacak derecede ayıplı olduğu anlaşılan sözleşme konusu yazılımın talebi halinde davalıya iade edileceğinin tabi bulunmasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer karar düzeltme talepleri yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin diğer karar düzeltme taleplerine gelince; tarafların tacir ve işin ticari işletmeleri ile ilgili ticari iş olması sebebi ile 3095 sayılı yasanın 2/II. maddesine göre davacı tarafından avans faizi talep edilebilir ise de, dava dilekçesinde T.C. Merkez Bankası"nca yayınlanmakta olan ticari reeskont faizi ile tahsil talebinde bulunulduğundan talep ile bağlı kalınarak kabul edilen alacaklar için ticari reeskont faizi uygulanarak tahsil kararı verilmesi yerine mahkemece avans faizi ile birlikte tahsil kararı verilmesi doğru olmamıştır.
Ayrıca dava dilekçesinde talep edilen 63.162,04 TL"den kabul edilen 41.857,34 TL düşüldüğünde reddedilen miktar olan 21.304,70 TL üzerinden davalı yararına hükmedilmesi gereken nispi vekâlet ücreti karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre 2.556,56 TL iken mahkemece davalı yararına maktu 1800,00TL vekâlet ücretine hükmedilmesi de hatalı olmuştur.
Kararın bu nedenlerle bozulması gerekir ise de; yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve hükmün bu sebeplerle de düzelterek onanması gerekirken belirtilen hususlar gözden kaçırılarak düzelterek onama yapıldığı bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından karar düzeltme talebinin bu yönden kabulü ile hükmün faizin cinsi ve red olunan miktar üzerinden davalı yararına hükmedilen vekâlet ücreti yönünden Dairemizin 08.04.2019 gün 2017/2067 Esas, 2019/1562 Karar sayılı düzelterek onama kararına eklenmek suretiyle düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin diğer karar düzeltme taleplerinin reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile Dairemizin 08.04.2019 gün 2017/2067 Esas, 2019/1562 Karar sayılı düzeltilerek onama kararının kaldırılarak yerel mahkeme kararının hüküm kısmı ikinci fıkrasında yer alan "41.857,34 TL"nin 16.09.2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline," cümlesinin karar metninden çıkarılarak yerine "41.857,34 TL"nin 38.590,74 TL"sine 16.09.2012, 3.266,60 TL"sine 26.09.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi uygulanarak davalıdan tahsiline," cümlesinin yazılmasına, hüküm kısmının dokuzuncu fıkrasında yer alan "Davanın reddedilen bölümü için kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesi gereğince takdir ve tespit edilen 1.800,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," cümlesinin karar metninde çıkarılarak yerine "Davanın reddedilen bölümü için kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesi gereğince takdir ve tespit edilen 2.556,56 TL nispi vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," cümlesinin yazılmasına kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 154,30 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya geri verilmesine, 08.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.