2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2368 Karar No: 2019/13762 Karar Tarihi: 19.09.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2368 Esas 2019/13762 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2019/2368 E. , 2019/13762 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık ...’ın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hüküm ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanık ... hakkında tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 3-Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan, TCK"nın 116/2. maddesi uyarınca temel ceza olarak belirlenen 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 119/1-c maddesi gereğince bir kat artırım yapılırken 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında; iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde ""TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince bir kat artırım yapılarak sanığın 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına"" karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 4-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; Sanıkların, katılan ...’a ait işyerine, kamera kayıtlarına göre saat 05.31’de plakası tespit edilen kiralık araçla gelerek atılı suçları işlediklerinin anlaşılması ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde, gece vaktinin saat 04.23’te sona erdiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin sabit olduğu ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun gündüz işlendiği kabul edildiği halde, hırsızlık suçundan hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle artırılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.