MAHKEMESİ :İş Mahkemesi




Davacı, sigorta başlangıcı olan 25.05.1986 tarihinde 1 gün çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 25/05/1986 tarihi olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, yargılama sonucunda 03/12/2015 tarihli oturumda, tefhim edilen kısa kararda; “Davacı ... T.C Kimlik Numaralı ..."nun 25/05/1986 tarihinde 1 gün süre ile 25822.31 sicil numaralı işyerinde asgari ücretle hizmet akdi ile çalıştığının Tespitine" karar verilmiş ise de gerekçeli kararda "davacının 2438323,05 sicil numaralı narlı pazarlama şirketinde 20/04/1987 tarihinde bir gün süre ile çalıştığının tespitine," karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar esas karar olup sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa, son oturumda tefhim edilen kısa kararın gerekçeli karara aykırı olduğu yukarıda belirtildiği gibi zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Öte yandan, konuyla ilgili 10.04.1992 günlü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Somut olayda, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı Kurumun diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,07/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.