MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nın 157/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz dışı sanık ... hakkında, Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07/02/2013 tarih ve 2012/670 E.- 2013/51 K. sayılı kararı ile, TCK’nın 157/1. maddesi uyarınca neticeten 1 yıl hapis ve 29.500TL Adli para cezası verildiği ancak sanığın süresinde temyiz yoluna başvurmaması sebebi ile Dairemizin 20.03.2017 tarih ve 2017/996 E.- 2017/7740 K. sayılı ilamı ile, temyiz isteminin reddedildiği ve böylece sanık hakkında verilen kararın kesinleştiği, bu defa Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06/03/2018 tarih ve 2017/227 E.- 2018/221 K. sayılı kararı ile, sanık hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verildiği, yine Dairemizin 10.09.2019 tarih ve 2019/5233 E.-2019/8073 K. sayılı ilamı ile, sanık hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmadığından kararın onanmasına karar verildiği, ayrıca sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle, bozma sonrası dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ... ile temyiz dışı sanıklar ..., ... ve ...’in fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek katılanları düşük fiyata Alman markı bozdurma hilesiyle kandırıp, 29.500 TL paralarını aldıkları, karşılığında içinde renkli fotokopi halinde mark destelerinin bulunduğu çantayı verip, ortadan kayboldukları, bu şekilde sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılanlar beyanı ve tüm dosya kapsamından; sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
2-Sanığın dolandırıcılık suçundan 1 yıl hapis cezasına mahkumiyetine karar verildiği halde, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "1475 Gün" ve "29.500 TL” ibarelerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 Gün" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesine, yine hüküm fıkrasına ”sanık hakkında kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmasına“ ibaresi eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.