Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18323 Esas 2017/227 Karar Sayılı İlamı

Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İnegöl 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/05/2014 tarihli ve 2013/66 esas, 2014/141 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 16.11.2016 tarih ve 2016/13566 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05.12.2016 tarih ve 2016/392415 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; İnegöl 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/05/2014 tarihli ve 2013/66 esas, 2014/141 sayılı kararının incelenmesinde; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/5. maddesinde yer alan, “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın sabıkasına esas önceki suçunu işlediği tarihte 18 yaşını ikmal etmemiş bulunduğu nazara alındığında, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İnegöl 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/05/2014 tarihli ve 2013/66 esas, 2014/141 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hüküm fıkrasından TCK’nin 58. maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına ilişkin parağrafın çıkartılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 18.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.