Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11935 Esas 2021/3784 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11935
Karar No: 2021/3784
Karar Tarihi: 20.04.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11935 Esas 2021/3784 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ettiği araçla karşıya geçmek isteyen mağdura çarptı ve mağdur 4. derece kemik kırığıyla yaralandı. Mahkeme, sanığın kusursuz olduğunu tespit etti ve taksirle yaralama suçundan beraat etmesi gerektiğini karar verdi. Ancak, bu kararı temyiz eden katılanlar vekili itiraz etti ve CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiğini savundu. Mahkeme, katılan vekilinin itirazı yerinde görülerek hüküm BOZULDU. Yeniden yargılamaya gerek olmadığından, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verildi ve sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraat ettiği belirtildi.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-c maddesi: \"Sanığın isnat edilen fiili işlemediği veya sorumlu olmadığı anlaşıldığı takdirde beraatine hükmedilir.\"
- CMK'nın 223/2-e maddesi: \"Suçun işlendiği kuşkusuyla birlikte herhangi bir şüphe veya belirsizliğin sanığın yararına kullanılması gerektiği hallerde beraat kararı verilir.\"

12. Ceza Dairesi 2019/11935 E. , 2021/3784 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki araçla meskun mahalde, bölünmüş, iki yönlü, 10,20 metre genişliğinde yolda seyir halindeyken istikametine göre solundan karşıya geçmeye çalışan mağdur ...’a çarptığı, mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, mahkemece kazanın meydana gelmesinde sanığın kusursuz olduğunun tespit ve kabul edildiği olayda, kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden 1. fıkranın çıkarılması ve yerine "yüklenen suç bakımından sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine" ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 20.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.