6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2711 Esas 2021/2374 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2711
Karar No: 2021/2374
Karar Tarihi: 03.03.2021

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2711 Esas 2021/2374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, 6831 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, sanık hakkında beraat kararı vermiştir. Ancak, sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçu işlediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Bilirkişi raporu, suça konu yerin orman kadastrosu olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu nedenle, kanun yararına bozma yoluna gidilmesi kararlaştırılmıştır. Suç tarihi itibariyle zamanaşımı sürelerine göre davanın zamanaşımına uğradığı belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve kamu davası düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 6831 sayılı Kanunu Aykırılık suçu: 93. Maddesi
- Hakkı olmayan yere tecavüz suçu: TCK'nın 154. Maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen zamanaşımı süreleri
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMUK'un 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2020/2711 E. , 2021/2374 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükmü temyiz etmeyen sanık ... hakkında işgal ve faydalanma suçu olan 6831 saylı Kanunun 93. Maddesi uyarınca beraat hükmü, hakkı olmayan yere tecavüz suçu olan TCK"nin 154. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilerek eylemin ikiye bölünmesi suretiyle iki farklı karar verildiği cihetle,
Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporlarında suça konu yerin 05.11.1999 tarihinde kesinleşmiş orman kadastrosu olduğu tespitinin yapıldığı anlaşılmakla, sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçu olan TCK"nin 154. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluşturduğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelenmede;
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, zamanaşımını kesen en son işlem olan sanık savunmasının alındığı 05.06.2012 tarihinden inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nin 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 03/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.