Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/1086 Esas 2017/7886 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı Küçük ..."a velayeten annesi ve babası: ... ve ....vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 26/11/2013 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeni ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne dair verilen 13/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, kasten yaralama eylemi nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacılar ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı anne ve baba, adına velayetten dava açtıkları çocuklarının, davalının kasten yaralama eylemi sonucunda ruhsal yönden zarar gördüğünü belirterek, manevi zararlarının ve yapmış oldukları masraflar nedeni ile maddi zararlarının tazminini istemişlerdir.
Davalı, çocuğu terbiye etmek amacıyla hareket ettiğini, kötüniyeti olmadığını ve haksız davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, adli tıp raporuna göre çocuğun durumu ve kesinleşen ceza mahkemesi kararı esas alınarak manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne; ceza yargılamasında davacıya zorunlu müdafi atanması hususu dikkate alınarak, vekalet ücreti ve adliyeye ulaşım masrafları maddi tazminat olarak talep edilemeyeceğinden ve davacının iddiasını kanıtlayacak delil ve belge sunmadığından bahisle maddi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Davacının maddi zarar kapsamında belirttiği tedavi, ulaşım, mahkeme ve noter masrafları, ceza yargılamasında zorunlu müdafi atanması durumu gerekçe gösterilerek reddedilmiştir. Oysa ki davacının maddi zararının kapsamı TBK 50. maddesi gereğince hakim tarafından takdir edilerek hüküm altına alınması mümkündür. Mahkemece belirtilen husus gözetilmeden maddi tazminat talebinin reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olup kararın bu nedenle bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenle davacılar yararına BOZULMASINA, ilk bentte gösterilen nedenle davalının tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.