Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7275 Esas 2020/6324 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm: TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3-6-7-8, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanık müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 10.50 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile 7.40 metre genişliğinde, düz, eğimsiz ve orta refüjle bölünmüş yol üzerinde seyir halindeyken, kaza mahali olan üç yönlü kavşaktan kontrolsüzce sola doğru dönüş yaptığı esnada karşı yönden gelmekte olan katılan ..."nın yönetimdeki motosiklete çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak katılan ..."nın hayati tehlike geçirecek, basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve vücudunda 6. derecede kırık oluşacak şekilde, katılan ... ise basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve 2. derecede kırık oluşacak şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda,
1-Güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağından, 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezasına mahkum edilen ve bu cezası ertelenen sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca tayin edilecek denetim süresinin, ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün sanık hakkında hüküm kurulan (6) numaralı fıkrasında yer alan “1 yıl denetim süresi belirlenmesine” ibaresinin çıkarılarak yerine “1 yıl 4 ay 20 gün denetim süresi belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi ayrıca hüküm fıkrasının (1) numaralı fıkrasındaki “ sanığın amaç ve saiki” ibarelerinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.