17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5463 Karar No: 2019/15843 Karar Tarihi: 11.12.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5463 Esas 2019/15843 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, müştekinin cep telefonunu çaldığı suçtan mahkum edilmiştir. Ancak, hükümde yer alan bazı unsurların yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Mahkeme, sanığın daha önceki suçlarına atıfta bulunarak, ceza takdirinin doğru yapılmadığını belirtmiştir. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydı ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararları da dikkate alınmadığı için hüküm bozulmuştur. TCK'nun 141/1. maddesi, hırsızlık suçunu ve 142/1-b maddesi, çaldığını saklamak için girişilen hırsızlık suçunu tanımlamaktadır. CMK'nun 253. maddesi, 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alınan suçları içermektedir. TCK'nun 53. maddesi (1) numaralı fıkrasının (b) bendi ise suçun sübutu ve cezalandırılması ile ilgili hükümleri düzenlemektedir.
17. Ceza Dairesi 2019/5463 E. , 2019/15843 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz sebepleri de yerinde görülmemiştir. Ancak, 1-Sanığın müştekinin cep telefonunu Simit Sarayı isimli iş yerinden çalması şeklindeki eyleminin, TCK"nun 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu halde, aynı Yasa"nın 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, 2-Sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/246 Esas ve 2008/ 632 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun, 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış ise de; sanığın adli sicil kaydında yer alan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2013 tarih, 2013/564 Esas ve 2013/684 Karar sayılı ilamı ile verilen 10 ay hapis cezası ilamının 12.11.2013 tarihinde kesinleştiği, bu ilamın tekerürre esas alınan ilamdan daha ağır cezayı içeren bir ilam olması nedeniyle bu ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, 3-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.