MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, fazla çalışma ücreti alacağının imzalı bordrolarla ödendiğini belirterek davanın reddi gerektiğini belirtmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, işçiye ödenen aylık ücretin ve fazla çalışma ücreti alacağının miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32 nci maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler. İş sözleşmesinde ücretin miktarının açıkça belirtilmemiş olması, taraflar arasında iş sözleşmesinin bulunmadığı anlamına gelmez.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Dosya içeriğine göre davacı, en son aylık brüt 3.000,00TL ücretle çalıştığını, iki parça halinde ödeme yapıldığını, fazla çalışma ücretinin tam ve doğru olarak hesaplanıp ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı vekili, davacının bordroda görülen ücretle çalıştığını, fazla çalışma ücreti alacağının imzalı bordrolarla ödendiğini savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bordrolarda görülen fazla çalışma ücreti ve temel ücret toplamlarının sabit olduğu, fazla mesai tahakkuklarının kaç saatlik mesainin karşılığı olduğunun belli olmadığı, bu sebeple zamlı ödeme yapılıp yapılmadığı anlaşılamadığından fazla mesai adı altında yapılan tahakkukların da temel ücrete ilişkin olduğu kabul edilmiştir. Buna göre, davacının en son brüt 3.000,00TL ücretle çalıştığı ve tanık anlatımlarına göre haftada on sekiz saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Davacı ve davalı tanıklarının ortak beyanlarına göre, davacının günde on iki saat çalıştığı ve kanuni ara dinlenme sürelerinin dışlanmasından sonra haftada on sekiz saat fazla çalışma yaptığının kabul edilmesi isabetlidir. Bordroların imzalı olması ve aylık kaç saat fazla çalışmanın karşılığının tahakkuk ettirilerek ödendiğinin anlaşılamaması, ücrete ilişkin tanık beyanları bir bütün olarak değerlendirildiğinde davacının bordrolarda gösterilen temel ücret ile çalıştığı kabul edilmelidir. Dönemsel temel ücretlere göre haftalık onsekiz saat fazla çalışma ücreti karşılığı hesaplanmalı ve bordrolarda fazla mesai adı altında yapılan ödemeler hesaplanan miktarlardan mahsup edilmelidir. Sonucuna göre davacının fazla çalışma ücreti alacağı bulunup bulumadığı belirlenmelidir. Hüküm altına alınan diğer alacaklar da davacının bordrolarda görülen temel ücretlerle çalışmasına göre yeniden hesaplanmalıdır. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 24.01.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.