MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 29/12/2016 tarih ve 2015/681-2016/792 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan kullandığı krediden taraflarca müzakere edilmeden, herhangi bir hizmet verilmeden ve yasal dayanağı olmadan haksız şart niteliğinde ve hizmet bedeli adı altında 10.000,00 TL tahsil edildiğini ileri sürerek bu bedelin ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, genel kredi sözleşmesi uyarınca davacıya 3.000.000,00 TL tutarında kredi kullandırıldığını, hizmet bedelleri ile ilgili bilgi verildiğini, davacının imzası ile onayı alınarak 10.000,00 TL taksitli kredi hizmet bedelinin tahsil edildiğini, kredi sözleşmesinin serbest irade ile imzalandığını, banka nezdinde kredi kullandırılması için müşteri hakkında gerekli araştırma ve incelemelerin yapılması, teminatların değerlendirilmesi, gerekmesi durumunda hesap açılması, hesap hareketlerinin bilgisayar sisteminde saklanması/ arşivlenmesi ve hesabın kapatılması gibi işlemlerin bankalar için önemli bir maliyet unsuru oluşturduğunu, ..."nın 22"nci maddesi uyarınca müvekkilinin verdiği hizmetin karşılığında münasip bir ücret alabileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında 08/02/2011 tarihinde 3.000.000,00 TL limitli olarak imzalanan genel kredi sözleşmesine dayalı olarak davacı şirkete 08/02/2011 tarihinde 2.050.000,00 TL tutarında nakdi kredi açıldığı ve 09/02/2011 tarihinde davacı şirketin banka nezdindeki ticari mevduat hesabına alacak kaydı yapılarak kullandırıldığı, takiben hizmet geliri adı altında 10.000,00 TL tahsil edildiği, tahsil edilen hizmet bedelinin imzalanan kredi sözleşmesinin 9.4 ve 16. maddeleri kapsamına girmediği, dava konusu ücretin alınabileceğine ilişkin sözleşmede bir hüküm bulunmadığı, taksitli kredilerde genel kredi sözleşmelerinin
ayrılmaz parçası ve eki olarak taraflar arasında düzenlenen ödeme planında ise kredi tahsis ücreti karşılığının açıkça sıfır olarak yazılı olduğu, bankanın bu krediye özgü olarak tahsis ücreti veya hizmet bedeli adı altında kesinti yapmayacağı gerekçesiyle, davanın kabulüne, 10.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 512,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 15/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.