MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/04/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 07/07/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; davalı ile davacıların aynı sitede yaşadıklarını; davalının, dava dışı üçüncü kişi olan eşi ...’nın devamlı surette davacıların evini izlediğini ve davacılardan ... ile aralarında bir gönül ilişkisi olduğunu bildiğini ima eden hakaret içerikli sözlerini, olay günü ... hastaneden evine dönerken herkesin duyabileceği şekilde tekrar söylemek suretiyle davacının kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu belirterek; oluşan zarar nedeniyle manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının davacılara hakaret ettiği hususu sabit görülse de; ... Hastanesi tarafından 17/04/2015 tarihinde düzenlenen sağlık kurulu raporuna göre davalının ... (...) Bozukluk rahatsızlığı olduğu, hakaret eyleminin gerçekleştirilmesinde bu hastalığın etkili olduğu ve davalının işlediği iddia edilen eylem ile ilişkili hukuki ehliyetini ortadan kaldıracağı, akıl hastası olduğu belirlenen davalının bu hareket içerir eylemleri iradi olmadığından kesdisine kusur atfedilemeyeceği, tazminat içinse kusur şart olduğundan akıl hastası olan davalıdan tazminat talep edilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; dosyada mevcut 17/04/2015 tarihli ... Üniversitesi tarafından düzenlenen, davalıya ilişkin sağlık kurulu raporunda davalının işlediği iddia olunan fiile ilişkin olarak hukuki ehliyetinin bulunmadığı bildirildiğine göre; davalının fiil ehliyeti olup olmadığı araştırılmalı, fiil ehliyetinin bulunmadığı anlaşıldığı takdirde vasi tayini cihetine gidilmeli, buna göre yargılama sürdürülerek 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 65. maddesinin de değerlendirilmesi yapılarak hüküm kurulmalıdır. Bu değerlendirme yapılmaksızın verilen karar usul ve yasaya uygun düşmediğinden bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.