MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki ilk uyuşmazlık fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarına uygulanan taktiri indirim oranı konusundadır.
Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının, yazılı belgeler ve işveren kayıtları yerine taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları ile ispatlanması durumunda, hastalık, özel izin gibi sebeplerle davacı işçinin çalışmadığı günlerin olacağı dikkate alınarak bu alacaklardan indirim yapılması gerektiği Yargıtayca son yıllarda istikrarlı uygulama halini almıştır.
Somut uyuşmazlıkta; fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacakları tanık anlatımlarına dayalı olarak hesaplanmıştır. Ancak anılan çalışmaların varlığı işverenin gönderdiği e- posta ile fatura , satış fişi gibi belgelerle desteklenmiştir. Mahkemece, 1/2 oranında taktiri indirim yapılarak söz konusu alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Büyük oranda tanık beyanları ile ispatlanan fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarından taktiri indirim yapılması yerinde ise de 1/2 oranındaki indirim hakkın özünü etkileyecek nitelikte ve çok fahiştir. Mahkemece, anılan çalışmaların yazılı delillerle desteklenmiş olması da gözetilerek daha makul oranda indirim yapılarak karar verilmelidir.
3- Davacı ve davalı arasındaki diğer uyuşmazlık miktar artırımı dilekçesi ile talep edilen fazla çalışma ücreti alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusundadır.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu "eksik bir borç" haline dönüştürür ve "alacağın dava edilebilme özelliği"ni ortadan kaldırır.
Bu itibarla zamanaşımı savunması ileri sürüldüğünde, eğer savunma gerçekleşirse hakkın dava edilebilme niteliği ortadan kalkacağından, artık mahkemenin işin esasına girip onu incelemesi mümkün değildir.
Kısmi dava ile belirsiz alacak davasının en büyük farkı kısmi davada zamanaşımının dava dilekçesindeki miktarla sınırlı olarak kesilmesi, belirsiz alacak davasında ise miktara bakılmaksızın tüm hak bakımından zamanaşımının kesilmesidir. Diğer bir fark ise, kısmi davada faiz başlangıç tarihinin dava ve ıslah tarihi ayrımı yapılarak başlatılması söz konusu iken, belirsiz alacak davasında faizin tüm alacak miktarı bakımından dava tarihinden itibaren başlatılmasıdır.
Dosya içeriğine göre, fazla çalışma ücreti alacağına ilişkin dava, belirsiz alacak davası olarak açılmıştır. 30.04.2014 harç tarihli dilekçe ile miktar artırımı yapılmıştır. Mahkemece, anılan alacak bakımından miktar artırım dilekçesine karşı ileri sürülen zamanaşımı defi değerlendirilerek karar verilmiştir. Belirsiz alacak davasında, miktara bakılmaksızın dava açılması ile tüm hak bakımından zamanaşımı kesilmektedir. Bu sebeple miktar artırım tarihi itibari ile zamanaşımına uğradığı belirtilen kısım dışlanarak hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcnın istek hallinde ilgilisine iadesine, 24.01.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.