MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasının kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca ONANMASI hakkında Daireden çıkan kararı kapsayan 22/10/2019 gün ve 2019/6351 Esas - 2019/16797 Karar sayılı ilama karşı taraf vekillerince verilen dilekçeler ile karar düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkin bozma ilamına uyularak davanın kabulüne dair karar Dairemizce onanmış, bu karara karşı taraf vekillerince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Tespit edilen kamulaştırma bedelinin hüküm kısmında maddi hata sonucu yanlış yazıldığı, davacı idare lehine vekalet ücreti takdir edildiği ve davacı idare harçtan muaf olduğu halde harca hükmedildiği bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından;
Taraf vekillerinin karar düzeltme istemlerinin bu yönlerden kabulü ile Dairemizin 22.10.2019 gün ve 2019/6351 Esas 2019/16797 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Tarım arazisi niteliğindeki Adıyaman ili, Besni ilçesi, Karalar köyü, 111 ada 9 parsel sayılı taşınmazın olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri üzerinden bilimsel yolla değerinin tesbit edilmesinde ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek hükmün kesinleşmesi beklenmeden davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Tespit edilen bedelin, kararın gerekçesinde hükme esas alınan bilirkişi raporunda olduğu gibi 634.814,89 olarak belirtildiği halde maddi hata sonucu hüküm kısmında 63.814,89-TL yazılması,
2-28.04.2018 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 7139 sayılı Kanun ile Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü 492 sayılı Harçlar Kanununa göre harçtan muaf hale geldiği gözetilmeden harca hükmedilmesi,
Doğru olmadığı gibi;
3-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden,
1-Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3 üncü bendinde yazılı (63.814,89-TL) rakamlarının çıkartılmasına yerine (634.814,89-TL) yazılmasına,
2-Gerekçeli kararın harca ilişkin 10 uncu bendinin hükümden çıkartılmasına yerine (alınan harcın isteği halinde davacı idareye iadesine) yazılmasına,
3-Gerekçeli kararın vekalete ilişkin 11 inci bendinin hükümden tamamen çıkartılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 25/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.