Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7725 Esas 2020/6312 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7725
Karar No: 2020/6312
Karar Tarihi: 24.11.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7725 Esas 2020/6312 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ve idaresindeki çekici ile seyir halinde iken dönel kavşakta kırmızı ışıkta duran bir araca arkadan çarpmıştır. Bu olay sonrasında bir kişi 1. derece kemik kırığı ile, diğer iki kişi ise basit tıbbi müdahale gerektiren şekilde yaralanmıştır. Mahkeme, tam kusurlu olduğu anlaşılan sanığın taksirle yaralama suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Ancak adli para cezasının belirlenmesi sırasında yasa maddesi ve uygulama maddesi hataları yapılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve hükümün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK 89/4, 62, 50/1-a, 52. CMK 232/6 ve 321, 322.

12. Ceza Dairesi 2019/7725 E. , 2020/6312 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü gündüz vakti meskun mahal içi iki şeritli bölünmüş asfalt Devlet karayolunda sanığın sevk ve idaresindeki çekici ile seyri sırasında dönel kavşakta kırmızı ışıkta duraklayan katılanların bulunduğu araca arkadan çarpması neticesinde bir katılanın 1. derece kemik kırığı ile, iki katılanın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, tam kusurlu olduğu anlaşılan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın oluşa, kusura, ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerekçesinin yetersiz olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin ve adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/4. ve CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 5. paragrafında yer alan "52 nci" ibaresinin çıkarılarak yerine "52/2." ibaresinin eklenmesi ve 6. paragrafında yer alan "takdiren" ibaresinden önce gelmek üzere "5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.