MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhlefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adana Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 21.09.2012 tarihli, 2012/17996 esas sayılı iddianamesiyle, sanık hakkında vergi suçu, vergi tekniği raporları ve mütalaaya uygun olarak 2007 takvim yılında "sahte fatura düzenleme" suçundan kamu davası açıldığı, yargılama sonucunda hükmün gerekçesinde sanığın sahte fatura düzenlediği anlatılarak kabul edilirken, hüküm fıkrasında sehven sanığın "sahte ve muhteviyatı itibari ile yanıltıcı belge kullanma suçunu işlediği" ibaresine yer verilmiş olması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından "sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanmak" ibaresinin çıkartılıp, yerine "sahte fatura düzenleme" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.