Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/13420 Esas 2017/7808 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/12/2013 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya incelendiğinde; davalı ..."a dava dilekçesinin Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre (... Adresi kaydıyla) tebliğ edildiği, davalının davaya cevap verdiği ve karar duruşmasına da katıldığı, ancak mahkemenin gerekçeli kararının adı geçen davalıya yine (... Adresi) kaydıyla "... Mah. ... Sokak No: 18 İç Kapı No: 3 Kartal ..." adresinde, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
Adı geçen davalıya yapılan bu tebligat geçerli değildir.
Şöyle ki; tebligatların nasıl yapılacağı 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nunda düzenlenmiştir. Kanunun 10/1-2 fıkraları "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa, bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir tebligat buraya yapılır." hükümlerini içermektedir. Aynı Kanunun "Tebliğ İmkansızlığı ve Tebellüğden İmtina" başlıklı 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması (işe gitme gibi) halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise ... adresine tebligat usulü düzenlenmiştir.
Somut olayda; davalı ..."a dava dilekçesinin Tebligat Kanunu 21/1 maddesi uyarınca tebliğ edilmiş olması karşısında, değişen bir durum olmadan gerekçeli kararın aynı Kanun 21/2 maddesi uyarınca tebliği geçerli değildir. Şu durumda; mahkemece davalıya yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler uyarınca mahkeme gerekçeli kararının usulüne uygun bir şekilde tebliğinin sağlanması gerekmektedir.
SONUÇ: Dosyanın gösterilen nedenle ve yukarıda bildirilen şekilde işlem yapılmak üzere mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 30/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.