Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 29.10.2016 gün ve 2016/KYB sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 18.11.2016 gün ve KYB.2016/386678 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 50/1-a maddeleri gereğince 3000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2013 tarihli ve 2013/283-856 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/09/2015 tarihli ve 2013/15125 esas, 2015/28874 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı, somut olayda özelleştirme uygulamaları neticesinde elektrik dağıtım ve satışının 29/12/2010 tarihinde Yeşilırmak Elektrik Dağıtım A.Ş. devredilmesi ve suça konu mühürlemenin 29/12/2011 tarihinde yapılmış olması karşısında, sanığın üzerine atılı mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
09.08.2012 tarihli mühür bozma tutanağına konu 29.12.2011 günlü mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Yeşilırmak Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 29.12.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nun 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 gün ve 2013/283-856 E.-K. sayılı hükmünün CMK"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.