Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4869 Esas 2018/4622 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4869
Karar No: 2018/4622
Karar Tarihi: 26.06.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4869 Esas 2018/4622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı sanıkları mahkum etmiştir. Mağdurun ifadesi ile tanıkların anlatımları arasında çelişki bulunması ve başka suçlardan da mahkum edilmiş olmaları dikkate alınarak, sanıkların sadece kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından cezalandırılmalarına karar verilmiştir. Sanıkların temyiz itirazları kabul edilmiş ve hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2018/4869 E. , 2018/4622 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun soruşturma evresinde evde yalnızken sanıkların zorla içeri girerek kendisini darp ettiklerini söylemesine karşın kovuşturma evresinde evde iki arkadaşıyla beraberken gelen sanıkların kendisini darp edip kapıyı kilitleyerek ellerini bağladıklarını, sanık ..."nın kapıda durup çıkmasını engellediğini ve sanıkların sigara içmek için yan odaya geçmeleri üzerine evden kaçtığı sırada anahtarın yanında olduğunu belirtmek suretiyle çelişkiye düşmesi, tanıklar Hilmi ile Abdurrahman"ın mağduru doğrulamamaları, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanıkların haklarında mahkumiyet kararı verilen kasten yaralama ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları dışında üzerlerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkûmiyetlerine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.