14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 02.04.2014 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklanan rahatsızlığın önlenmesi ve manevi tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03.09.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan rahatsızlığın önlenmesi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, 140 ada 5 parsel sayılı taşınmazın davacıya ait olduğunu, aynı yerde bulunan 2 parsel sayılı taşınmazın ise davalıya ait olduğunu, her iki taşınmazın arasında kalan kısmın imar yolu olarak ayrıldığını, davalının bu kısma fiilen el atarak, ahır ve marangozhane inşa ederek hayvan gübrelerini bu alana attığını, davalının aynı alanda arıcılık yaptığını, marangozhanede kullanılan kimyasalların kötü koku yaydığını, bu durumun müvekkilini rahatsız ettiğini, davalının komşuluk hukukundan kaynaklanan sorumluluklarını yerine getirmediğini, davalının verdiği rahatsızlığın önlenmesini, tehdit ve hakaret içeren davranışlarından dolayı da 10.000,00TL manevi tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile;
1)Davalının hayvan barınağını yerleşim birimine 1.600 metre mesafeye taşıması, arıcılık faaliyetini davacının evine en az 50 metre uzakta yapması ve hayvan gübrelerinin kapalı şekilde inşa edilmiş gübreliklerde depolanmasını sağlayarak davacıya verdiği rahatsızlığın önlenmesine,
2) 2.000,00TL manevi tazminatın haksız fiil tarihi olan 07/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3) Marangozhane, dava dışı ..."a ait olduğundan bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili ve davalı temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalının ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve reddi gerekmiştir.
2) Tarafların diğer temyiz itirazlarına gelince;
TMK m. 683"teki "Bir şeye malik olan kimse, hukuk düzeninin sınırları içinde, o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir. Malik, malını haksız olarak elinde bulunduran kimseye karşı istihkak davası açabileceği gibi, her türlü haksız elatmanın önlenmesini de dava edebilir" hükmü ile mülkiyet hakkının kanunla toplum yararına kısıtlanabileceği temel ilke olarak kabul edilmiştir. Aynı maddenin ikinci fıkrasında, mülkiyet hakkının nasıl korunacağı hükme bağlanmış, 730 ve 737. maddeleriyle de taşınmaz malikinin başkalarına zarar vermesinin önlenmesi hedeflenmiştir.
Yapma, kaçınma, katlanma olarak özetlenebilecek bu sınırlamaların önemli bir bölümü TMK"nin "komşu hakkı" başlığı altında, 737 ile 750. maddelerinde düzenlenmiş, 751 ile 761. maddelerinde de yine malikin yapması ve katlanması gereken hususlar belirtilmiştir.
Komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat davalarında öncelikle davacının uğramış olduğu zararın miktarının bilirkişi aracılığı ile tespit edilmesi, tazminatın bu zarara göre tayin ve takdir edilmesi gerekir. Hemen belirtmek gerekir ki, tazminat miktarı hiçbir zaman zararı aşamaz. Ancak, davacının zararın artmasında kusuru varsa, tazminat miktarı 6098 sayılı BK"nın 52. maddesine göre indirilmeli veya tamamen ortadan kaldırılmalıdır. TMK"nın 730 ve 737. maddelerinden doğan sorumluluk kusura bağlı bir sorumluluk olmadığından, davalının kusursuz olması tazminat miktarının düşürülmesinde etkili olamaz.
Öte yandan mülkiyet hakkının taşkın kullanılmasında ölüm veya cismani zarar söz konusu ise BK"nın 53 vd. maddelerine göre, ölüm veya cismani zarar bulunmadığı takdirde, komşu taşınmaz maliklerinin sağlık, huzur ve sükunları mülkiyet hakkının taşkın kullanılması nedeniyle bozulmuş ise kusursuz sorumlulukta uygulanan BK"nın 56. maddesi uyarınca manevi tazminata hükmedilebilir.
Somut olayda; davaya konu marangozhanenin işyeri açma ruhsatı dava dışı ..."a ait olsa da, mülkiyetinin davalıya ait olduğu dosyadaki tapu kaydından anlaşılmaktadır. Bu nedenle marangozhaneden yayılan ve davacının rahatsız olduğu kokunun nasıl ve ne şeklide giderileceği hususunda davalının tapu kayıt maliki olarak sorumluluğu bulunduğundan, Mahkemece bilirkişi incelemesi yapılarak davacının rahatsızlığının giderilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Kabule göre de; davacı vekili, davalının imara aykırı bu eylemleri nedeniyle ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/82 esas sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda mahkum edildiğini, yapılan uyarılara ve ceza mahkemesi kararına rağmen davalının eylemlerine devam ettiğini, müvekkiline tehdit ve hakaret suçu işlediğini belirterek manevi tazminat talep etmiş ise de yukarıda da açıklandığı üzere kural olarak sadece kişilik hakkı ihlal edilen kimse manevi tazminat isteyebilir. Mal varlığının ihlali sonucunda ortaya çıkan zararlar için manevi tazminat istenemez. Mal varlığına yönelik eylemler de şüphesiz kişiyi üzüntüye düşürebilir ise de kişisel hakkı ihlal eden eylem niteliğinde kabul edilemeyeceği ve davacının manevi tazminata yönelik iddiasını ispatlayamamış olduğu gözetilerek manevi tazminata yönelik talebin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple de hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) bentte yazılı nedenlerle davalının ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) bentte yazılı nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 günlük yasal süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.