Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7781 Esas 2020/6302 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1,62 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.02.2010 tarihli ve 2009/907 esas, 2010/78 karar sayılı kararının 26.02.2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 08.06.2014 tarihinde TCK’nın 86/2,86/3-a maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçunu işlediği, Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, kararın 19.02.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.09.2015 tarihli ve 2015/158 esas 2015/424 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve eksik araştırmaya yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık idaresindeki kapalı kasa kamyonet ile gündüzün meskun mahaldeki parke taşlı iki yönlü yolda yağışlı havada çıkmaz sokaktan çıkabilmek için kendi beyanına göre 15-20 metre geri manevrayla sağındaki bir diğer çıkmaz sokakağa girerek dönmek isterken aynı istikamette arkası dönük olarak yolun sağından evine doğru yürümekte olan yayaya çarparak aracın altına aldığı bu sırada bir şeyin üzerinden geçtiğini farkeden sanığın aracı öne almak istediği sırada tekrar yayanın üzerinden geçerek ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 137. maddesindeki “.... iki aracın emniyetle geçemeyeceği kadar dar olan iki yönlü yol kesimlerinde karşılaşma ve geçiş kolaylığı sağlama dışında geri gitmeleri yasaktır” kuralını ihlal eden sanığın 15-20 metre kadar geri geri ilerleyerek bilinçli taksirle hareket ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak, CMK’nın 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla BOZULMASINA; 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.