MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 07/09/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/11/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ..., ... ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı HMK"nun 334/1. maddesinde “Kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler” hükmü düzenlenmiştir. Aynı kanunun 336. maddesinde ise; “(2) Talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır. (3) Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebi bölge adliye mahkemesine veya Yargıtaya yapılır. (4) Adli yardım talebine ilişkin evrak, her türlü harç ve vergiden muaftır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davalılar ..., ... ve ..."un yukarıda belirtilen kanun hükmünün öngördüğü şartları taşıdığı anlaşıldığından, adli yardım taleplerinin kabulüyle; işin esasının incelenmesine geçildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar ..., ... ve ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı idare, 7-8 Eylül 2002 tarihinde tüm ... yapılan Açık Öğretim Fakültesi bütünleme sınavlarında, davalı ..."ın il koordinatörü, davalılar ... ve ..."in koordinatör yardımcısı olarak, ücreti karşılığında görevlendirildiklerini, ...a"ya gelen kamyondaki soru kitapçıklarının teslim alınması ve taşınması sırasında hazır bulunmadıklarını, fakülte sekreteri ..."in yetkisi olmadığı halde soru kitapçıklarını kamyondan indirttiğini, 7 Eylül Cumartesi günü sınavların
yapıldığını, 8 Eylül Pazar günü ...a"da soruların çalındığı ihbarının yapılması üzerine yapılan kontrolde, il yedeği sorularının bulunduğu kutunun plastik kilidinin kırılarak soruların çalındığının belirlendiğini, bu nedenle sınavların iptal edilerek yeniden yapıldığını, yeniden ihale yapılmak zorunda kalındığını, davalıların haksız eylemleriyle zarara uğradıklarını belirterek, uğradığı zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, bozma ilamından önce verilen kararda; davalılar ..., ... ve ... hakkında, husumet yokluğu nedeniyle ret kararı verilmiş ise de; anılan davalıların eylemlerinin kişisel kusur oluşturduğu gerekçesiyle dairemizce bozulması üzerine, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda bu kişilerin de davacı üniversitenin zararından diğer davalılarla birlikte sorumlu oldukları gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; olay tarihinde davalılar ..., ... ve ..."in, ... Üniversitesi"nde görevli akademisyenler oldukları, davacı ... tarafından gerçekleştirilen sınavda da il sınav koordinatörü ve yardımcıları olarak görevlendirildikleri, fakat asli görevlerinin de devam ettiği anlaşılmaktadır. Adı geçen davalılar, sınav sorularının çalınması olayında; hırsızlık suçunun asli failleri olmayıp, görevlerini ihmal etmeleri nedeniyle haklarında gerek ceza, gerek eldeki tazminat davası açılmıştır. Davalıların, oluşan kurum zararından, ihmalleri nedeniyle sorumlulukları bulunmakla birlikte, aynı zamanda ... Üniversitesi"ndeki asli görevlerini sürdüren ve hırsızlık suçuna iştirakleri de bulunmayan bu davalıların, zararın tamamından sorumlu tutulmaları doğru değildir. Olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK"nun 43-44. maddeleri uyarınca; hesaplanan tazminattan “önemli oranda” bir hakkaniyet indirimi yapılması gerekirken, bu yön gözetilmeksizin hüküm kurulması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine 30/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.