Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3778 Esas 2019/12676 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3778
Karar No: 2019/12676
Karar Tarihi: 19.09.2019

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3778 Esas 2019/12676 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın tehdit ve hakaret suçlarından mahkum edildiğini ve temyiz isteminin reddedildiğini belirtmiştir. Ancak, kararda bazı hukuki hatalar olduğu tespit edilmiştir. İlk olarak, hakaret suçu için aleniyet unsurunun oluşmadığına dikkat çekilmiş ve tehdit suçunda ise sanık hakkında seçenek yaptırımlar dahilinde bir karar verilmemiştir. Ayrıca; TCK'nın 53/1-(b) maddesine dayanılarak uygulanan hak yoksunluğunun, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilmiştir. Son olarak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihine kadar geçerli olacağı açıklanmamıştır. Kararda hatalı uygulamalar saptandığından, Hükümlerin bozulmasına ve dosyanın yeniden yargılanmak üzere hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tehdit suçu için TCK 29. madde
- Hakaret suçu için TCK 129. madde
- Hak yoksunluğu için TCK 53/1-(b) madde (Ancak Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.)

18. Ceza Dairesi 2019/3778 E. , 2019/12676 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın savunmasında, olay sırasında müştekinin kendisine hitaben "böyle insanların anasını avradını sinkaf etmek lazım, kafasına sıkmak lazım" şeklinde sözler söylediğini beyan etmesi ve bu hususa ilişkin dinlenen tanık ...’ın beyanının da kısmen sanık savunmasını doğrular nitelikte bulunması karşısında, sanık hakkında tehdit suçu yönünden TCK"nın 29 ve hakaret suçu yönünden ise aynı Yasanın 129. maddelerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Acil servis muayene odası içerisinde gerçekleştirilen hakaret eyleminde aleniyet unsurunun oluşmadığı gözetilmeden TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
3- Tehdit suçundan kurulan hükümde, sanık müdafisinin 24/06/2013 tarihli duruşmadaki lehe hükümlerin uygulanması talebinin, TCK’nın 50. maddesindeki hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesini de kapsadığı gözetilerek, CMK’nın 230/1-d maddesi uyarınca, bu hususta kanuni dayanakları da gösterilerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
4- TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
5- TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.