7. Ceza Dairesi 2015/28413 E. , 2020/3619 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 12/02/2015 tarihli ek karar ile sanık ..."ın temyiz talebinin reddine; 04/11/2014 tarihli karar ile sanık ... hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında hükümlülük,erteleme
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ... tarafından imzalanan temyiz dilekçesinin kardeşi ... tarafından mahkemeye ibraz edildiği ve CMK"nun 298/1. maddesi uyarınca temyizin reddini gerektiren sebeplerin bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 12.02.2015 tarihli ek kararı kaldırılarak sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz istemlerine yönelik yapılan incelemede;
Sanık ..."ın sürücülüğünü yaptığı aracın 21.12.2010 tarihli ve 131490 sayılı tescil kaydına istinaden "..." şirketi adına işlem gören tır karnesi muhteviyatı 220 kap, 19.687,20 kg soğutulmuş sığır eti cinsi eşyanın giriş işlemi yapılarak işlem görmesi amacıyla ... İdaresi"ne sevk edilmesi ve akabinde suça konu eşyanın sanıklar ... ve ... aracılığıyla yönlendirilerek eşyayı gümrük işlemlerine tâbi tutmaksızın yurt içinde bırakmaları şeklinde gerçekleşen olayda, sanıkların eyleminin 5607 sayılı Yasanın 3/1. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden anılan madde uyarınca mahkumiyetleri yerine oluş ve dosya kapsamına uymayan 5607 sayılı Yasanın 3/3. maddesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. 5237 sayılı TCK"nun 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün sanıklar hakkında verilen uzun süreli hapis cezasının ertelenmesine ilişkin bentlerinde yer alan "cezanın" ibaresinden sonra gelmek üzere ""kısmen veya tamamen " ibaresinin eklenmesi,
2. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması, yerlerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-a, b, c, d ve 53/2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanık ... müdafiinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede ise;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/7. maddesinde "Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir." hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre ise Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2010/32217 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın eylemi TCK"nun 155/2. maddesinde düzenlenen "Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma" suçu kapsamında değerlendirilerek hakkında kamu davası açıldığı ve sanığın yargılamasının yapılarak Bursa 14. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/1576 Esas, 2011/264 Karar sayılı ilamı ile mahkumiyet kararı verildiği cihetle, aynı eylem nedeniyle kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı bulunduğundan sanık hakkında kaçakçılık suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı Kanunun 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.