MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/02/2019 tarih ve 2019/18-2019/108 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Tedaş"ın özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi" akdedildiğini, anılan sözleşmenin 7.1, 7.2, 7.3, 7.4, 7.5 ve 7.6 maddelerinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, davalının sözleşme öncesi gerçekleştirdiği işlemler nedeniyle devlet ormanlarına izinsiz enerji nakil hattı geçirmekten kaynaklanan tazminat davasına ilişkin Niksar Asliye Hukuk Mahkemesinin 2005/4 E-2006/60 K sayılı kararına istinaden müvekkilinin temyiz harç ve masrafları ile takip borcu olmak üzere toplamda 54.761,58 TL ödediğini ileri sürerek, bu meblağın her bir ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da, davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini, "İhale Şartnamesi ve Hisse Satış Sözleşmesi" hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, ayrıca davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, rücuya konu alacağın İHDS"den önceki döneme ilişkin bulunduğu, davalının sorumlu olduğu, mahkeme ilamına konu miktarın icra takibine esas alındığı, ödeme tarihi itibariyle hesaplanan miktarın 53.558,53 TL ödemeyi aşmadığı, ayrıca temyiz başvurma harcı 13,10 TL ve onama harcı 868,60 TL tutarın davacı tarafça ödendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 53.558,53 TL"nin 28/03/2008, 13,10 TL"nin 27/04/2007 ve 868,60 TL"nin 19/02/2008 tarihinden itibaren avans faizi ile tahsiline, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.791,11 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.