Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9622 Esas 2019/13664 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk hakkında daha önce konut dokunulmazlığını bozma suçundan erteleme yapılmaksızın hapis cezasına hükmedildikten sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğine göre, suça sürüklenen çocuğun deneme süresinde yeniden suç işlemesi karşısında açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerektiği halde, mahkemece ancak 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen suça sürüklenen çocuk hakkında koşullarının varlığı halinde cezanın ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar verilerek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilecekken, suça sürüklenen çocuğun tekrar suç işlemesi durumunda açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması dışında, bir imkan mahkemeye tanınmadığı gözetilmeden suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hükmedilen hapis cezasını bu kez erteleyerek yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan sırasıyla 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143. 35, 31/3 maddeleri uyarınca belirlenen 8 ay 20 gün hapis cezasından aynı Kanun’un 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 7 ay 6 gün hapis cezası yerine 7 ay 7 gün hapis cezasına ve buna bağlı olarak aynı Kanun’un 50/3 ve 52/1-2 maddeleri uyarınca günlüğü 20.00 TL’den paraya çevrilmesi sırasında 4.320,00 TL yerine 4.340,00 TL adli para cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.