5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2244 Esas 2020/9160 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2244
Karar No: 2020/9160
Karar Tarihi: 30.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2244 Esas 2020/9160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın aracındaki poşetlerde bulunan 199 paket gümrük kaçağı sigarayı ticari amaçla bulundurduğuna dair delil bulunması sebebiyle mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanık lehine olan yeni bir kanun düzenlemesi ve etkin pişmanlık uygulaması gibi hususlar göz önünde bulundurularak yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak verilen hak yoksunlukları hakkında da yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade edilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5607 Sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/22. ve 5/2. maddelerine eklenen düzenlemeler (7242 sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri ile)
- Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi ve 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesi kararı

19. Ceza Dairesi 2019/2244 E. , 2020/9160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Sanığın yönetimindeki aracın arka koltuğunda poşetler içide 199 paket gümrük kaçağı sigaranın ele geçirilmesi ,sanığın savunmasında suça konu sigaraları ailesiyle birlikte içmek amacıyla satın adlığını beyan etmesi ile ele geçirilen sigaraların miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında ve tüm dosya kapsamına göre sanığın gümrük kaçağı sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.