MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı şirketle 12/12/2014 tarihinde 9.500,00-TL teşhir ürünlerinin arasından model olarak seçip beğendiği mobilya ürünleri ile ilgili olarak 5.000,00-TL peşinat ödeyerek 9.500,00- TL bedelli satış sözleşmesi imzalandığını, 02/01/2015 tarihinde mobilyaların teslim edildiğini ancak ...’dan sıfır imalat ürünü getirileceği yerde teşhirdeki yıpranmış ve eskimiş ürünlerin getirildiğini, davalı şirket yetkilileri ile sözlü olarak malın iade alınması hususunda anlaştıklarını, ...’dan sıfır imalat ürün teslim edilmesi gerektiğini aksi halde kalan 4.500,00-TL"yi ödemeyeceğini bildirdiğini, davalının bu duruma kayıtsız kalması nedeniyle...7.Noterliği’nin 08/01/2015 tarih ve 00433 yevmiye nolu ihtarname ile ayıp ihbarı ve cayma bildiriminde bulunduğunu, ödediği bedelin iadesi ile mobilyaların teslim alınması gerektiğini ihtar ettiğini, ancak bu süre içerisinde parasının iade edilmediğini, mobilyaların teslim alınmadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla satış sözleşmesinin ve 12/12/2014 tarihli faturanın iptali ile mobilyaların davalıya iadesine ve 5.000,00 TL alacağın faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; 4.605,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 02/01/2015 tarih ve 8.600,00-TL, 19/01/2015 tarih ve 900,00-TL tutarlı faturaların iptaline karar verilmiş, hüküm davacı ... davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 256,69 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 08/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.