Yargıtay - Tefecilik yapmak - 5464 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3094 Esas 2020/472 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3094
Karar No: 2020/472
Karar Tarihi: 09.06.2020

Tefecilik yapmak - 5464 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3094 Esas 2020/472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 5464 sayılı yasaya muhalefet suçundan beraat, tefecilik suçundan ise sanığın suçunun sübutu kabul edilerek mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın pos tefeciliği eylemlerini gerçekleştirdiği vergi teknik raporunda belirtilmiş ve yeterli delil değerlendirmesi yapılmıştır. Ancak, görevsizlik nedeniyle Hazinenin bu davaya katılması mümkün olmamıştır. Suça konu olan eylemler 2008 Aralık ayında gerçekleşmiştir ve Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkındaki iptal kararı infaz aşamasında gözetilmiştir. Hükümde herhangi bir isabetsizlik görülmediği için sanık müdafinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle:
- TCK'nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
- 5464 sayılı Yasaya muhalefetten beraat
- CMK'nın 237. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

9. Ceza Dairesi 2020/3094 E. , 2020/472 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, 5464 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet, 5464 sayılı Yasaya muhalefetten beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- 5464 sayılı yasaya muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığa yüklenen 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
2- Tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesi:
Sanığın pos tefeciliği eylemlerini gerçekleştirdiğine ilişkin Vergi Tekniği Raporunda suçun sübut bulduğuna ilişkin yeterli delil ve değerlendirmeye yer verildiği anlaşılmakla, eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak olunmamıştır.
Gerekçeli karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, suça konu eylemlerin gerçekleştirildiği en son tarih olan 2008 Aralık olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.