Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Tebligat Kanunu"nun 17.maddesi hükmüne göre "Belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerde daimi memur veya müstahdenlerinden birine..." yapılır.
Somut olayda, örnek 7 ödeme emri tebligatı "Yetkili F. S.."e tebliğ edildi" meşruhatı ile borçluya ait işyerinde 01.12.2006 tarihinde tebliğ edilmiştir. Ancak tebligatı alan F. S.."in borçlunun sigortalı çalışanı olmayıp, birlikte çalıştığı daimi memur veya müstahdemi olduğu da ispatlanamadığından ödeme emri tebligatı usulsüzdür. Ayrıca, muhatabın bulunmadığı tebliğ evrakına yazılmadan işyerinde olan kişiye tebliğ yapılmaya çalışılması da doğru görülmemiştir. Borçlunun ödeme emri tebligatına ıttıla tarihi olan 07.12.2006 tarihi olarak tebliğ tarihinin düzeltilmesi gerekirken şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 08.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.