MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... tarafından, davalı ... Müdürlüğüne izafeten ... Orman İşletme Müdürlüğü aleyhine 25/07/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 05/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare temsilcisi ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiilden kaynaklanan maddi tazminat talebine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar; ... İli ... İlçesi ... Köyü, köy civarı mevkii, 503 parsel sayılı taşınmazda bulunan meyve bahçesini 1982 yılından beri kullandıklarını, bu taşınmazda bulunan meyve ağaçlarının haksız ve mesnetsiz olarak davalı kurumun elemanlarınca kesildiğini, geçimlerini bu ağaçlardan sağladıklarını belirterek oluşan maddi zararlarının tazminini talep etmişlerdir.
Davalı idare; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; her ne kadar dava konusu ağaçların orman arazisi içinde kaldığı görülmüş ise de, davacı tanıklarının beyanları ile bu ağaçların davacı tarafından yetiştirildiğinin ve dikildiğinin tartışmasız olduğu, bu taşınmazın evvelinden beri davacının kullanımında olduğu, bu nedenle ağaçlara kurum tarafından verilen zarar karşılığında makul bir tazminat talep etme hakkı bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava dilekçesinde belirtilen ... İli ... İlçesi ... Köyü, köy civarı mevkii, 503 nolu parsel, 2/B arazisi olup davacılar adına tapuya kayıtlıdır. Davalı idarenin görevlileri tarafından kesildiği iddia edilen ağaçların dip kütükleri ise ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/3 D.İş sayılı delil tespiti dosyasında alınan fen bilirkişi raporuna göre dava dilekçesinde belirtilen 503 nolu parsel içinde kalmayıp, 399 nolu tahditli devlet ormanı içerisinde kalmaktadır. Bu durumda davacının eylemi 6831 sayılı Orman Kanunu"nun 93. maddesi gereğince işgal ve faydalanma niteliğindir ve yine aynı Kanunun 17/2 maddesi uyarınca buralara doğrudan doğruya orman idaresince el konulur. Şu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 29/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.