Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/5767 Esas 2020/9091 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5767
Karar No: 2020/9091
Karar Tarihi: 24.09.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/5767 Esas 2020/9091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir işyerinden günlük kiraladığı oyun kolonu ve joystickleri iade etmemiş, bunları başkasına satmıştır. Bu eylemiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlemiştir. Ancak, suça konu eşyaların hizmet ya da meslek dolayısıyla sanığa teslim edilmemiş olması sebebiyle suçun güveni kötüye kullanma değil, güveni kötüye kullanma suçunu oluşturan unsurları taşıyan bir başka suç olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyeti bozulmuştur. Mahkeme kararında, sanığın suçunu işlediği tarih itibarıyla yürürlükte olan TCK'nın 155/2, 62, 52/2, 53. maddelerinden bahsedilmiştir. Ayrıca kararda yer alan Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında vurgulandığı gibi, adli para cezası öngörülen suçlarda hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlaka adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin sanık hakkında adli para cezasını alt sınırdan yüksek bir şekilde tayin ettiği belirtilerek, kararın bu nedenle bozulduğu ifade edilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2020/5767 E. , 2020/9091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK."nın 155/2, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın işlettiği işyerinden günlük kiraladığı Sony marka play station 3 ile 4 adet joistik oyun kolonu kiraladığı ancak kiraladığı eşyaları iade etmeyip bir başkasına sattığı, bu şekilde sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda
Suça konu eşyaların, TCK"nın 155/2 maddesinde tanımlanan mahiyette bir hizmet veya meslek dolayısıyla sanığa tevdii ve teslim edilmemiş olması sebebiyle, sanığın katılandan kiralayarak teslim aldığı suça konu eşyaları iade etmemesi şeklinde sübut bulan eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 150 tam gün olarak tayin edilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.