MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/11/2013 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacılar ... ve ... yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davacılar ..., ..., ... ve ... yönünden davanın reddine dair verilen 22/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacılardan ölenin eşi ... ve ölenin annesi ..."ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacılardan ... ve ..."ın diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, desteğin kasten öldürülmesinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın davacılardan ... ve ... yönünden kısmen kabulüne, diğer davacılar ..., ..., ... ve ... yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalı vasisi tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar; davacılardan ..."ın ölen ..."ın eşi, ..."ın ölenin annesi, diğer davacıların ise ölenin kardeşleri olduğunu, olay günü ..."ın davalı tarafından öldürüldüğünü, ölenin eşi ..."ın ölenin desteğinden yoksun kaldığını, olay nedeni ile ailecek bunalıma girdiklerini, maddi ve manevi zararlarının doğduğunu belirterek; oluşan maddi ve manevi zararlarının tazminini talep etmişlerdir.
Davalı; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davalının müteveffa ..."ı haksız tahrik altında kasten öldürmesi nedeniyle yargılandığı ve cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği, davacı eş ..."ın eşinin desteğinden yoksun kaldığı, ölen ..."ın eşi ve annesi olan davacılar ... ve ..."ın olay nedeni ile manevi zararının doğduğu gerekçesi ile davacılar ... ve ... yönünden davanın kısmen kabulüne, ölenin kardeşleri olan diğer davacılar ..., ..., ... ve ... yönünden sübut koşulları oluşmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan olayda; davacılar ... ve ..."ın ölene yakınlığı, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler dikkate alındığında hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Adı geçen davacılar yararına daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
3) Davacılardan ölenin kardeşi olan ..., ..., ... ve ..."in temyiz itirazlarına gelince;
Davacıların manevi tazminat istemleri, olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK 47/2 maddesine dayanmaktadır. Sözü edilen maddede açıklıkla, “ölenin ailesine” manevi tazminat verilebileceği düzenlenmiştir. Şu durumda, ölenin ailesinin manevi zarar gördüğü yasa koyucu tarafından benimsenmiştir. Ailenin, kişinin yaşamındaki önemli ve üstün yeri göz önünde tutulduğunda; ölüm halinde, geride kalan aile üyelerinin manevi tazminat isteminde bulunabilmeleri yaşam deneyi kurallarına da uygundur. Yasanın açık hükmü karşısında, ölenin çocukları, anne-babası ve kardeşleri; ölüm nedeniyle, ayrıca manevi zarara uğradıklarını kanıtlama yükümlülüğü altında dahi değillerdir. Açıklanan nedenler karşısında, mahkemenin davacılardan ..., ..., ... ve ..."in sübut koşulları oluşmayan manevi tazminat taleplerinin reddine ilişkin gerekçesi ve uygulaması yasanın açık hükmüne aykırılık oluşturmaktadır. BK 47/2 maddesi uyarınca ölenin kardeşi olan davacılar yararına da uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın açıklanan bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) ve (3) no"lu bentlerde gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacılardan Mevlüde Kayhan ve ..."ın diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.