MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sahte fatura kullanmak suçunda, suça konu faturaların kurumlar vergisi beyannamesinde kullanılması nedeniyle suç tarihinin 16.04.2006 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığında 01.05.2006 olarak yanlış yazılmasının mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanıklar hakkında defter belge ibraz etmemek suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların adli sicil kayıtları incelendiğinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkaları olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun temel cezasının alt sınırının, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5904 sayılı Yasanın 23. maddesi ile değişik 213 sayılı VUK’nın 359/a-2. maddesi gereğince 18 ay olduğu gözetilmeden, temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II- Sanıklar hakkında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanıklara yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihi olan 16.04.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 11.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.