Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7578 Esas 2020/6239 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, üç şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, düz, eğimsiz, hız limitinin 70 km/s olduğu yolda, gece vakti seyir halindeyken; kendisi ile aynı istikamette önünde seyretmekte olan katılanın idaresindeki araca arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin de hayati tehlike geçirecek ve 5. derece kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına, verilen adli para cezasının ertelenmemesine, ehliyetinin geri alınma süresinin fazla olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 23/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.