Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9630 Esas 2018/6661 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet
2009-2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan beraat

I- Sanık hakkında 2008, 2009 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunması ve temyiz dilekçesinde, suçlamaları kabul etmeyerek, Murat Kun isimli şahsın kendisini iş vaadinde bulunarak notere götürüp imza attırdığını, sonrasında bu şahsı bir daha görmediğini, düzenlenen faturalardan haberdar olmadığını savunması, sahte fatura düzenleme suçundan suçun maddi konusunun fatura olması ve 2011 takvim yılına ait fatura örneklerinin dosya arasında bulunmadığının anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, 2011 takvim yılına ait fatura örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilerek dosya arasına alınması ve kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, suça konu faturaları kullandığı belirlenen şirket ya da şahıslar hakkında karşıt inceleme raporları düzenlendiği görülmekle, haklarında dava açılmış ise bu dava dosyalarının getirtilip incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, Murat Kun isimli kişinin kimlik bilgileri tespit edilerek tanık olarak beyanına başvurulması ve gerektiğinde faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ya da tanığa aidiyeti hususunda da bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet ve beraat hükümleri kurulması,
2- Kabule göre de;
a- 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçunda, aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, mahkumiyet hükmü yalnızca sanık tarafından temyiz edildiğinden 2008 takvim yılında işlenen suç yönünden sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.